Dodatek mieszkaniowy jest częściową pomocą w opłatach za mieszkanie dla osób o niskich dochodach.
Jeśli nie posiadamy prawa do emerytury lub renty z wypłacanej przez ZUS, to samego dodatku ZUS nam nie wypłaci.
Świadczenie to jest uzależnione od 3 kryteriów: tytułu prawnego do lokalu, kryterium dochodowego i powierzchni mieszkania.
Tytuł prawny
O dodatek mogą się ubiegać osoby:
Kryterium dochodowe:
W przypadku osób mieszkających samotnie - średni dochód na miesiąc musi być niższy niż 175% najniższej emerytury. W przypadku kilku osób zamieszkujących lokal - dochód na 1 osobę w domu musi być niższy niż 125% najniższej emerytury (od 1 marca 2014 r. najniższa emerytura (brutto) wynosi 844,45 zł. Tak więc, aby móc otrzymać dodatek mieszkaniowy, osoba mieszkająca samotnie musi obecnie mieć średni dochód poniżej 1477, 79 zł, a rodzina 1055,56 zł na osobę.
Jeżeli dochód jest trochę wyższy, nie zamyka to możliwości otrzymania dodatku - jeśli kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku, dodatek będzie przysługiwał, ale będzie on obniżony o kwotę różnicy między dochodem a dodatkiem.
Dochód jest wyliczany z 3 ostatnich miesięcy przypadających przed złożeniem wniosku.
W przypadku dodatku mieszkaniowego za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu:
Jakich dochodów nie wlicza się:
Kryterium powierzchniowe:
To kryterium odnosi się do powierzchni lokalu w zależności od ilości zamieszkujących osób. Przepisy określają tzw. normatywną powierzchnię mieszkania, ale dopuszczają też możliwość przekroczenia tej powierzchni, ale nie więcej niż:
Poniższa tabela pokazuje kryteria powierzchniowe wraz z dopuszczalnymi przekroczeniami:
Liczba osób w gospodarstwie domowym | Normatywna powierzchnia mieszkania | Zwiększona powierzchnia nie przekraczająca 30% powierzchni normatywnej | Zwiększona powierzchnia nie przekraczająca 50% powierzchni normatywnej (gdy udział powierzchni pokoi i kuchni nie przekracza 60% powierzchni użytkowej lokalu) |
---|---|---|---|
1 | 35 m2 | 45,50 m2 | 52,50 m2 |
2 | 40 m2 | 52 m2 | 60 m2 |
3 | 45 m2 | 58,50 m2 | 67,50 m2 |
4 | 55 m2 | 71,50 m2 | 82,50 m2 |
5 | 65 m2 | 84,50 m2 | 97,50 m2 |
6 | 70 m2 | 91 m2 | 105 m2 |
Na każdą następną osobę dopuszczalna powierzchnia zwiększa się o 5 metrów kwadratowych.
Jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna dopuszczalna powierzchnia zwiększa się o 15 metrów kwadratowych, pod warunkiem, że osoba ta w orzeczeniu o niepełnosprawności ma zapis o konieczności zamieszkiwania w oddzielnym pokoju.
Jakie wydatki są uwzględniane przy obliczaniu dodatku mieszkaniowego?
Wysokość dodatku mieszkaniowego jest uzależniona od wysokości wydatków ponoszonych na utrzymanie mieszkania oraz od dochodów i liczby osób w gospodarstwie domowym.
W zależności od typu mieszkania brane są pod uwagę przykładowe wydatki:
Nie uwzględnia się następujących wydatków: ubezpieczeń, podatku od nieruchomości, opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, opłat za gaz przewodowy, energię elektryczną, dostarczane do lokalu mieszkalnego (domu jednorodzinnego) na cele bytowe.
Uwaga! Jeżeli osoba ubiegająca się o dodatek mieszkaniowy zamieszkuje w lokalu mieszkalnym lub domu niewchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu gminy (np. wynajmuje mieszkanie od osoby prywatnej, mieszka w lokalu spółdzielczym itp.) do wydatków przyjmowanych dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego zalicza się taką wysokość opłat jakie obowiązywałby dla danego lokalu, gdyby lokal ten wchodził w skład zasobu mieszkaniowego gminy.
Jaka jest procedura ubiegania się o dodatek mieszkaniowy?
Dodatek mieszkaniowy jest przyznawany przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w formie decyzji. Osoba zainteresowana w celu otrzymania dodatku musi najpierw złożyć wniosek w tej sprawie na odpowiednim formularzu dostępnym w urzędzie (lub na stronie internetowej danej gminy). Formularz zawiera m.in. dane dotyczące kryteriów: tytułu prawnego do lokalu, powierzchni lokalu i osiąganych dochodów.
Wniosek zostaje rozpatrzony w formie decyzji, jeśli się z nią zgadzamy możemy złożyć odwołanie, zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji.
Wywiad środowiskowy
Polega na tym, że upoważniony pracownik urzędu przychodzi do mieszkania, sprawdza warunki mieszkaniowe, może dopytać o posiadany majątek, oszczędności. Odmowa udzielenia takich informacji, może być podstawą do odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego. Ponadto, dodatku nie otrzymamy, gdy w wyniku wywiadu okaże się, że majątek jest dużo większy, niż wskazuje na to deklaracja o dochodach, albo że w gospodarstwie domowym faktycznie mieszka inna ilość osób, niż podana w deklaracji.
Jak jest wypłacany dodatek?
Dodatek jest wypłacany na konto osoby lub firmy zarządzającej budynkiem, do 10 dnia każdego miesiąca. Osoba, której przyznano dodatek ma obowiązek uiszczać różnicę pomiędzy wysokością opłat a przyznanym dodatkiem.
Jedynie właściciele domów jednorodzinnych mogą uzyskać dodatek mieszkaniowy do rąk własnych.
Dodatek jest przyznawany na 6 miesięcy, licząc od miesiąca następującego po dniu, w którym został złożony wniosek.
Jeśli osoba, której przyznano dodatek nie opłaca na bieżąco należności za lokal, to wypłata dodatku jest wstrzymywana do czasu pokrycia zaległości.
Decyzja o przyznaniu dodatku wygasa, jeżeli zaległości nie zostaną pokryte w ciągu 3 miesięcy od dnia wydania decyzji o wstrzymaniu wypłaty dodatku. Jeśli zaległości zostały uregulowane w terminie, wypłaca się dodatek, za okres, w którym wypłata była wstrzymana. Jeśli zaległości nie zostały uregulowane, a decyzja o przyznaniu dodatku wygasła, o ponowne przyznanie dodatku można wystąpić dopiero po uregulowaniu zaległości.
Uwaga! Zadłużenie z tytułu opłat nie jest podstawą odmowy przyznania dodatku, ale powstanie zaległości podczas otrzymywania dodatku jest podstawą do wstrzymania świadczenia.
Podstawa prawna:
Ustawa o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U.2013.966 j.t)
Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz.U.2001.156.1817 z późn. zm)